Roemenië deel 3

1 juli 2018 - Comuna Porumbacu de Jos, Roemenië

Ook deze week bestaat ons reisverhaal weer uit de week van Wilma en de week van Erik. Vanaf gisteren zijn we gewoon weer lekker samen op reis en volgende week wordt dus weer één verhaal .

De week van Wilma

Zondag zijn wij niet mee geweest naar de kerk omdat ik nog even bij moest komen van de heerlijke week met de kinderen. Uit de kerk vandaan heeft Theo ons opgehaald om mee te gaan naar vrienden van hem voor een BBQ. Wij gingen samen met Tako, Soenil en Theo. Eerst zijn we naar het huis van Mihaela gereden waar wij heel erg hartelijk zijn ontvangen door haar ouders. Nadat wij koffie hadden gedronken met allerlei lekkernijen erbij zijn wij, samen met Mihaela, naar haar tante gereden. Wat een gastvrijheid hebben wij mogen ervaren! Wij hebben een hele leuke middag gehad en heerlijk gegeten en eigengemaakte wijn gedronken.


wilma en Michaelabbqerik voetballendgroepsfoto1

Op maandag ben ik weer vroeg vertrokken om, samen met Liviu, de kinderen uit Danes op te halen voor het kamp. Het was een heel andere groep dan vorige week. Deze kinderen hebben het ook niet makkelijk maar zagen er wel goed verzorgd uit. Later werden de 4 kinderen uit Rora opgehaald en nog vier oudere kinderen (15 jr) uit Vachid, een ander dorpje 12 kilometer verderop, waar Luviu ook één keer per week mee werkt.

De eerste dag was duidelijk te merken dat het 3 verschillende groepen waren.

groepen verbindenknutselen

Dinsdag was voor mij een drukke dag. Van 11 tot half 2 ben ik druk geweest met pannenkoeken te bakken voor het hele spul. Omdat ik gebruik maakte van een elektrische pannenkoekenplaat kon ik er 6 tegelijk maken. Het waren kleine pannenkoekjes met verschillende smaken: simpel, bacon, bacon met kaas, appel en banaan en er is weer heerlijk van gegeten.

pannenkoeken eten

Na de afwas werd er eerst hockey les gegeven en daarna hadden we weer de Nederlandse spelletjes. Doordat de samenstelling van de groep heel anders is én we de enthousiaste Richard miste was het minder leuk dan vorige week.

wie is de moordenaar

's Avonds ging de groep een film kijken en heb ik me even rustig teruggetrokken op mijn kamer. Ik heb gezellig in mijn eentje in een deuk gelegen bij het kijken naar een aflevering van “alles mag op vrijdag”.😂😂

Woensdag stonden wij op met regen en de voorspellingen waren dat het de hele dag zou regenen. Het uitje naar een citadel in Rupea werd verplaatst naar donderdag dus ik heb Erik maar geappd dat hij donderdag moet komen. Erik had namelijk aangeboden dat als Luviu hem nodig had hij ook wel een middag en avond wilde komen. Liviu had toen gevraagd of Erik wil rijden als we dat uitje hebben.

Elena is woensdagmiddag naar huis gegaan met Matthias omdat ze ook Alina weg moest brengen omdat die donderdagochtend af moest rijden. Omdat ik, vanwege vorige week, een beetje weet hoe alles reilt en zeilt is gevraagd of ik de keuken over wil nemen. Weer een leuke uitdaging! Eerlijkheidshalve moet ik er wel bij zeggen dat Elena al een hoop heeft voorbereid maar toch…………!

Elenaliviu kersen plukken

Woensdagavond hadden we weer Roemenië gots talent en dat was weer genieten. Het was weer lekker gek doen door de kinderen én de jury 😁. zie ook weer de video.

spel

Donderdag regende het wel weer maar tegen de tijd dat Erik er was, was het weer droog. Na de lunch zijn we gaan rijden naar de citadel. Voor de kinderen was het een heel leuk uitje en wij vonden het ook mooi om te zien.

citadel Rupeasamengroepsfoto citadel

Daarna hebben we in het dorpje iedereen getrakteerd op een ijsje. Dat is in Roemenië heel goed te doen 😁. Zelf zijn we ook even rond gaan lopen en tot onze verrassing vond Erik een bougie voor zijn scooter.

Donderdag regende het wel weer maar tegen de tijd dat Erik er was, was het weer droog. Na de lunch zijn we gaan rijden naar de citadel. Voor de kinderen was het een heel leuk uitje en wij vonden het ook mooi om te zien. Daarna hebben we in het dorpje iedereen getrakteerd op een ijsje. Dat is in Roemenië heel goed te doen 😁. Zelf zijn we ook even rond gaan lopen en tot onze verrassing vond Erik een bougie voor zijn scooter.

's Avonds stond er een BBQ op het programma. Als bijgerecht had ik 2 zakken aardappels geschild, gekookt en in blokjes gesneden met uien erbij om in de oven te doen. Om even voor 6 ging de BBQ aan en om kwart voor 10!! waren we uiteindelijk aan het eten. Aardappeltjes waren ondertussen een beetje afgekoeld, helaas. Het lag ook nog in de planning om daarna een kampvuur te maken maar jammer genoeg gooide de regen roet in het eten en kon dat niet doorgaan 😔. Wel fijn dat Erik met zijn camper op het terrein kon staan en lekker is blijven slapen.

mannen en de bbqerik bbqencamper in kamp

Vrijdag heb ik Erik naar de bouwplaats gebracht zodat hij zijn project met een goed gevoel kon afronden en ben ik weer terug gereden naar het kamp zodat ik ook wat kinderen in de camper kon vervoeren en Luviu maar 2 keer i.p.v. 3 keer hoefde te rijden. Eenmaal terug op het kamp hebben we de afsluiting gehad en ben ik bedankt met mooie woorden, een doos merci en weer een mooie kaart met alle namen erop.

bedankkaart

Voordat de kinderen naar huis werden gebracht heb ik eerst nog gezorgd dat de hotdogs klaar waren voor de lunch. Gelijk daarna zijn we gaan rijden. Ik moest de 4 kinderen uit Vachid thuis brengen en Sarah en Sabrina reden ook mee omdat zij naar dezelfde plek als ik moesten. De camper was dus aardig afgeladen 😀.

Eenmaal thuis kwamen de mannen van het bouwteam ook snel.

Erik zijn week:

Zondagochtend weer gezellig samen ontbeten in het huisje waar we nu even wonen (huisje nr 4).  Na de BBQ (zie verhaal Wilma) kregen we nog een fles eigengemaakte wijn mee waar we de avond thuis mee hebben afgesloten.

erik en oom

Maandag 25 juni 2018 was weer een klusdag. We zijn verder gegaan met metselen en dat schiet lekker op. Ook het pad naar het toilet is weer iets langer geworden.

pad toiletvoortgang maandag

Het enige probleem is dat we nog steeds een tekort aan stenen hebben. Bas en Hordu rijden steeds heen en weer naar een bouwmarkt om stenen te halen, maar ze kunnen er steeds maar 40 meenemen en elke rit kost ze bijna 2 uur! Daardoor konden we niet volgas door met metselen waardoor andere kleine klusjes wel weer wat aandacht konden krijgen zoals b.v. het graven in de waterput en het storten van het voetpad naar het toilet.

Dinsdag hebben we de stalen balk op de muren gezet als drager voor de vloer van de verdieping en ook bijna alle balken erin gezet. Dat ging niet zo snel omdat ik gelijk de stenen die tussen de balken komen heb ingemetseld. Gelukkig is vandaag ook de vrachtwagen gekomen met de laatste 7 pallets met stenen en de mannen hebben die allemaal naar binnen gesjouwd. Terug in Danes hebben we lekker buiten gegeten bij David en Rodica.

balken

S'avonds zijn we met z'n viertjes (Theo, Soenil, Taco en ik) naar Sighisoara gegaan en naar de citadel gelopen, erg mooi maar wel stevig trappenlopen (175 treden) door een soort van tunnel, deze heet ook wel de Scholieren trap. Het verhaal achter deze trap is dat verloofde vrouwen hun man op de proef moesten stellen. Bij elke trede moest de man zijn aanstaande kussen en haar naam hardop zeggen. Wanneer hij één keer een andere naam zei was dit niet de juiste man voor deze vrouw. Omdat Wilma niet mee was op dit tripje ben ik maar gewoon naar boven gelopen ;-)

trap omhoogcitadel sighisoaratstsighisoara bij night

Woensdag was een erg natte dag met als gevolg dat we na de lunch tandenklapperend naar huis zijn gegaan. We hebben nog wel de laatste balken erin gezet en het vloerhout erop gelegd waardoor we ook plastic konden spannen om in ieder geval één droog plekje te hebben om te werken. Daarnaast is de bekisting voor twee hoekstukken gezet.

Eenmaal thuis ben ik eerst gaan douchen om op te warmen en koffie gedronken.

Vorige week heeft Rodica aan mij gevraagd of ik even naar haar auto wilde kijken omdat die een raar geluid maakte, dat leek de dynamo te zijn en daar hebben ze een nieuwe voor besteld. Vandaag was die binnen en omdat het inmiddels weer droog was heb ik die dynamo vandaag vervangen. Helaas was de herrie daar niet mee weg, dus ik moest weer verder zoeken.

We hebben gegeten bij een shoarmatent in Sighisoara en aansluitend hadden we Bijbelstudie met een aantal mannen uit Sighisoara en ons clubje. Dit is een bijeenkomst die elke week plaatsvindt in dit restaurantje en omdat wij er nu waren mochten we mee. Ik vond het een leuke bijeenkomst en boeiend om te horen hoe de verschillende interpretaties op de Bijbel zijn.

Donderdagochtend zijn de mannen weer naar de bouwplaats gegaan en ben ik weer aan het autootje van Rodica gaan werken waarvan uiteindelijk bleek dat de aircopomp stuk was. Daarna de auto van Elena gemaakt en toen ben ik naar Roardes gereden om bij Wilma en Liviu te helpen. We zijn met de hele groep kinderen naar de citadel van Rupea gereden (zie ook het verhaal van Wilma).

Erik en Liviu

Vrijdagochtend heeft Wilma mij naar de bouwplaats gebracht waar we, weer in de regen, de laatste dingen hebben gedaan die we nog konden doen waaronder bv nog een stuk aan het pad naar het toilet gestort. Als aandenken heeft iedereen iets in het verse beton gezet.

hoogste punt bereiktbouwplaats vrijdaghandtekeningenlaatste dagopruimen

Omdat de groep morgen weer naar huis gaat en ze nog wat dingen moesten voorbereiden, bv het wassen van de huurauto's, zijn we vroeg gestopt.

En hier gaat ons verhaal samen weer verder

Toen Liviu terug was van het kamp zijn we met z'n allen nog een keer naar Rora gereden. Wilma wilde graag de kinderen die in het eerste kamp waren nog een keer zien en dat is ook een hele leuke ervaring geworden. Ze waren zo blij om Wilma weer even te zien en er is veel geknuffeld. Wilma was ook heel blij om hun weer te zien en het deed haar echt wel wat.

Rora

Ik was vooral benieuwd naar de 3 huisje die het bouwteam in eerdere jaren heeft gebouwd in Rora. De 3 families die een huisje hebben gekregen zijn daar nog steeds ontzettend blij mee en als je ziet hoe sommige mensen nog steeds in armzalige hutjes wonen, zoals deze families vroeger ook hadden, kan ik me dat ook erg voorstellen!

Nadat we van de kinderen afscheid hadden genomen hebben we de andere mannen weer naar huis gebracht en zijn wij, met het hele team van Liviu naar Vila Franca (restaurant op de berg bij Sighisoara) gereden om te eten als bedankje voor de hulp bij het kinderkamp.

Villa Frankauitzicht villa frankapaparassa oid

Zaterdagochtend laatste keer ontbijt met het hele bouwteam waarna wij ook afscheid hebben genomen van David, Rodica, Liviu en Elena. Van Liviu en Elena kregen we nog twee mokken én zelfgemaakte kersenjam.

kado van elena en liviu

Camper ingeladen, boodschappen gedaan en getankt om weer op route te gaan. Ons doel was om naar het begin van de Transfagarasan te rijden en daar te overnachten zodat we morgen gelijk aan die, volgens zeggen, mooiste weg van Europa te beginnen. Voor de nacht hebben we een geweldig plekje gevonden naast een riviertje die nu bulkt door alle regen van de laatste dagen. Bij de video's kunnen jullie een filmpje hiervan zien.

Terwijl wij gisteravond met ons reislog bezig waren werden we uitgenodigd door de mensen die verderop staan om gezellig wat te komen drinken bij het kampvuur. Uiteraard vonden wij dat heel gezellig en zijn wij daar heen geweest. Wij hebben gezellig in het duits en engels en met google translate zitten kletsen met Monica, Maurius en mr. Wasilica. Af en toe regende het wel maar dat mocht de pret niet drukken. Om 12 uur zijn wij afgehaakt na de nodige zelfgemaakte wijn en palenka.

kampvuurmr. Balisicum en Erikmonica en erik

Vanochtend wakker geworden in het zonnetje en terwijl ik deze reislog verder afmaak is Erik even de camper gaan wassen. Nu maar hopen dat het droog blijft. Erik heeft  ook even de scootersteun los gehad en afgesteld omdat die wat gezakt was door de klappen die hij krijgt op de veelal slechte wegen.

Nawoord Erik:Stichting Joyce Roemenië doet heel veel goed werk en daar is geld voor nodig. Wij hebben nu met eigen ogen gezien in welke omstandigheden deze mensen leven.

Daarnaast doet de stichting heel veel voor de kinderen o.a. met hun schoenendozen project, ook in combinatie met de stichting van Liviu.

Zelf ben ik blij dat ik de mogelijkheid heb gehad om letterlijk en figuurlijk een steentje bij te kunnen dragen aan één van de projecten en nodig iedereen uit om, als je dat kan en wilt, een financiële bijdrage te doen zodat stichting Joyce Roemenië door kan gaan met hun mooie werk.

Verder wil ik graag Bas, David, Hordu, Christi, Theo, Martijn, Jan, Soenil en Taco bedanken voor twee onwijs gezellige weken waarin hard is gewerkt, veel is gelachen, heerlijk is gegeten met dank aan Rodica en ook nog een top prestatie is neergezet met de bouw van "ons" kerkje. Jongens, BEDANKT!

www.stichtingjoyce.nl

NL31RABO0307939383

Foto’s

8 Reacties

  1. Ans en Jaap:
    2 juli 2018
    Wat een mooi verhaal weer. En wat een geweldige prestatie om daar het volk ook te helpen 😍😍💪💪en dan te zien hoe blij ze daar van worden.
  2. Rob & Agnes:
    2 juli 2018
    Zo dat wordt verder reizen met een goed gevoel. Top wat jullie voor die mensen hebben betekent de afgelopen twee weken!
  3. Laura:
    3 juli 2018
    Petje af voor jullie allebei. 👍
  4. Ineke van nimwegen:
    3 juli 2018
    Respect
  5. Lies van klinken:
    3 juli 2018
    zo dit geeft jullie twee een heel goed gevoel bewondering hier voor
  6. Cor&Rina.:
    4 juli 2018
    Jullie zijn weer goed bezig,met bouwen en de kinderen,leuk dat te lezen,,,,en de regen mag je ook naar Nederland sturen,,Gr.uit een zonig Heemskerk ..
  7. Bart & Miriam:
    5 juli 2018
    Weer een mooi avontuur! eentje voor in de boeken, dit neemt niemand je meer af!
  8. Hans:
    5 juli 2018
    Blijft heerlijkjk om jullie te volgen, veel bewondering voor jullie.