Albanië, Montenegro en Kroatië

Alweer een week voorbij en wat gaat het snel. Deze week was een aardige relaxed week waarbij we het benul van de dagen een beetje kwijt zijn geraakt.

Vandaag zit ik in bikini, in de schaduw en met een buitentemperatuur (volgens onze meter) van 40,7 graden Celsius ons verhaal weer bij te werken 😓.

Vorige week zijn we weggereden van de camping in Struga om door te gaan naar Albanië. We hebben een beetje genoeg van grote steden (het ABC syndroom hetgeen staat voor another bloody city) dus zijn we niet naar Tirana gegaan. Wel hebben we een prachtige route gereden waarbij we in Macedonië langs verschillende meren kwamen.

De grens over naar Albanië was dit keer heel makkelijk. Albanië is een bergachtig land met hele slechte wegen 😞. Soms was er niet echt veel weg tussen de gaten zeg maar 😀.

Wij hadden een plek in de vrije natuur uitgezocht maar toen we daar om half 5 aankwamen viel het heel erg tegen. Er besloten om dan toch nog maar door te rijden naar de kust. Uiteindelijk een mooie plek gevonden en om half 9 waren we, met een prachtige ondergaande zon, pas aan het eten. Het was een lange rijdag geweest😎.

16 juli zijn we lekker bij het strand blijven staan. Even bijkomen en genieten van het strand en het mooie weer. De Albanezen zijn echt heel erg vriendelijk en beleefd. Één jongen kwam vragen of hij de auto een klein stukje bij ons vandaan mocht parkeren en een ander gezin vroeg of we er geen bezwaar tegen hadden dat ze hun parasol in ons zichtveld neerzetten!!!! Zoiets zouden Nederlanders nooit doen, die komen bijna op je handdoek liggen als het druk is 😀😀😀.

Op het eind van de middag hebben wij nog zitten rummikubben met die Albanese jongen 😀. Helaas weten wij zijn naam niet maar het was een hele leuke knul!

's Avonds kregen wij ook nog bezoek van de zwerfhonden, en nee ............. wij hebben niet de behoefte om er een mee te nemen!

De volgende dag weer op pad gegaan richting Shkoder waar we een leuke cp uitgezocht hadden aan het meer. Weer een mooie route die goed te rijden was alleen de laatste 9 km ging over een heel smal slingerweggetje. Op het eind stond een moskee met een p-terrein en een Italiaans restaurant die ons gelijk naar binnen kletste. We mochten op hun terrein staan. Een heel aparte plek om te staan maar toch hebben we het gedaan.

Wel voelde we ons verplicht om er te gaan eten. Het restaurant was nog maar 40 dagen open, op de menukaart stonden geen prijzen vermeld en van wat er op de menukaart stond hadden ze alleen de vis 😀😀. Was dus een lastige keuze om te beslissen wat we wilde eten 😛😁.

Maar de vis was lekker en van het huis kregen we vooraf wat stokbroodjes met een lekker prutje erop.

Na weer een warme nacht én de oproep uit de moskee om kwart over 4 's ochtend zijn we na het ontbijt richting Budva vertrokken. Dat is een populaire badplaats in Montenegro. Uiteraard weer een hele mooie route door de bergen en langs de kust. Van het rijden genieten we ook altijd heel erg want we rijden echt door zulke mooie gebieden!!

Na ons bezoek aan Budva weten we gelijk weer waarom wij niet van die vreselijk toeristische stranden houden. Niet normaal hoe ze hutje mudje liggen op het strand. Sardientjes in blik hebben denk ik meer ruimte 😁.

Donderdag zijn we de bergen ingereden. Geen gewone bergen maar een rotsgebergte. Ik weet het, ik val in herhaling, maar dit was echt schitterend en speciaal om te zien.

Op 3 km van de top hadden we een mooie plek gevonden om te overnachten. Terwijl wij op het punt stonden om daar te gaan wandelen kwam er een ander VW busje aan. Dat bleken Markus en Ramona te zijn. Zij stonden de avond daarvoor bij ons op de camping in Budva. Klein wereldje onder de reizigers en zeker onder reizigers met een VW busje. We hebben gezellig een bakkie gedaan met zijn vieren en lekker zitten kletsen. Zij komen uit Zwitserland en hebben een sabbatical voor 1 á 2 jaar!

De plek bleek populair te zijn want 's nachts stonden we met nog 2 andere busjes van een Nederlands reisgezelschap van christelijke jongeren die in tentjes sliepen en nog een andere camper. De nacht was koud (11 gr. C) en het waaide er ook flink. Wij hadden medelijden met de jongeren in de tentjes. Om 7 uur waren ze dan ook al weg.

Wij wilde over een andere weg naar beneden rijden, via Kotor. Jammer genoeg hebben wij niet op de borden gelet dus na 3 km op een gravelweg met gaten en obstakels en alleen maar hobbels moesten wij weer keren. De weg was namelijk tussen 10 en 12 afgesloten! Balen want dat betekende dat we 100 km om moesten rijden 😕. We hebben dan wel de tijd maar dit was zonde van de brandstof!

Uiteindelijk waren we toch rond half 3 in Kroatië, om precies te zijn op Prevlaka. Dat is een soort schiereiland waar een militaire basis heeft gestaan en wat spookachtig aandeed terwijl wij er overheen reden. Aan het begin stond een bar “Gusar” waar een klein strandje bij zit waar je ligbedden kan huren. Hier zijn we een dag (2 nachten) gebleven. Ongelofelijk maar we lagen al om half 9 op het strand, weliswaar onder een parasol maar toch…… Om half 5 zijn we een koud biertje gaan halen bij Pero, de uitbater van de bar. We zaten zo gezellig dat we ook nog maar allebei een tonijnsalade hebben besteld. Beetje opgelicht want de ham die we erbij kregen was duurder dan de salade maar dat was er niet bij gezegd 😕. Toch heeft het ons heerlijk gesmaakt.

Vanochtend hebben we maar een klein stukje gereden, 40 km, naar camping Kate in Mlini. Camper neergezet, bakkie gedaan en op de scooter gestapt naar Dubrovnik. Prachtige oude stad met allemaal trappen en smalle straatjes binnen een vestigingsmuur. Heel mooi om te zien en we hebben daar gezellig rondgelopen hoewel het bloedheet was. Ook hebben we foto's van de verwoestingen in de oorlog in 1991 gezien.Nu zijn we weer op de camping om aan ons reislog te werken. Erik is eerst nog even met de scooter bezig geweest en geniet nu van de Formule 1.

Vandaag zullen we niet veel meer doen, behalve bbqen, vanwege de warmte maar morgen gaan we weer verder op pad en rijden we een stukje door Bosnië. Waar we morgen gaan overnachten weten we nog niet 😁.

Tot volgende week weer en wij vinden het altijd leuk om de reacties op ons verhaal te lezen. Daarom alvast weer bedankt voor de reacties.